Çocuğun en değerli uğraşı ve en önemli işi oyundur. Çocuk oyun oynarken, eğlenceli zaman geçirdiğinde, acele ettirilmediğinde ihtiyacı olan birçok şeyi farkında olmadan öğrenebilir. Öğrenme duygularla fazlasıyla ilişkilidir. Stres altında ve mutsuz bir çocuğun öğrenme kapasitesinin de düştüğünü biliyoruz.
Oysa çocuk serbestçe oynadığında özgür olabilir; hayal kurabilir, düşündüklerini hayata geçirebilir; yapabildiklerini ve yapamadıklarını fark edebilir.
Sadece çocuklarımızla olmaktan keyif aldığımız, birlikte komikleştiğimiz ve sonunu düşünmeden oynadığımız zamanlar yaratabiliriz. Esas olan çocuğumuzla geçirilen sürenin fazlalığı değil, beraber olduğumuz sürede onunla kurduğumuz yakınlık; onun korkularını, endişelerini ve mutluluklarını paylaşabilmemizdir. Kısa da olsa onunla anı paylaştığımızda aslında bu “çoktur”.
Çünkü bu anlar çocuğun hayatında fark yaratan anlardır! Çocuklarıyla sadece oyun oynamaktan keyif alan; onların duygu dünyalarını, hayallerini ve isteklerini anlayan, onların kalplerine dokunabilen ebeveynlere bugünlerde hiç olmadığımız kadar çok ihtiyacımız var.
Hızınızı biraz yavaşlatmayı ve bir süreliğine etrafınıza başka bir gözle bakmayı deneyebilir misiniz? Gördükleriniz sizi şaşırtabilir.
Çocuğunuzla nasıl oynayacaksınız?
Kuralları unutun
Oyuncak paketlerinde yazılı talimatlar sizi sınırlamasın. Oyuncaklar çok farklı şekillerde oynanabilir ve kullanılabilir. Çocuklar buldukları her eşyayla, her malzemeyle oynayabilirler. Yaratıcılığa her zaman yer açın!
Oyunu yönetmesine izin verin
Çocuğunuzun istediği oyuncakla oynamayı seçmesine ve oyunu yönetmesine izin verin. Bırakın ne yapacağınızı o size söylesin. Siz de onun isteği doğrultusunda oyuna katılın. Oyun sırasında çocuğunuzun duygularına duyarlı olun. Nelerin onu heyecanlandırdığını, şaşırttığını veya kızdırdığını gözlemleyin.
Çocuk gibi düşünün
Çocuğunuzun yaratıcı oyunlarına siz de katılın. Ona elindeki herhangi bir oyuncak ile çok çeşitli oyunlar/fikirler üretebilmesi için destek verin. Örneğin, tahta blok kayık olabilir, araba olabilir veya bebeğin yatağı olabilir. Oyunu keyifli yapan gerçek dışı anlara kendimizi bırakmamızdır.
Zaman zaman yalnız kalmasına fırsat verin
Çoğu zaman çocuklar bir yetişkinle birlikte oynadıklarında yeni şeyler öğrenseler de öğrendiklerini pekiştirmek ve özümseyebilmek için yalnız oynamaya da ihtiyaç duyarlar. Çocuğunuzu gözlemleyin, yalnız başına oynamaktan mutluysa rahatsız etmeyin.
İstekli olun
Çocuğunuzla oynarken sadece bedenen orada bulunmanız yeterli değildir; istekli
olun ve tüm dikkatinizi ona verin. Cep telefonu, televizyon veya dikkatinizi dağıtan diğer şeylerden uzaklaşın.
Zorlamayın veya oyuncaklara boğmayın
Eğer çocuğunuz sıkılmışsa ve oynamak istemiyorsa zorlamayın. Oyun içten gelmeli ve doğal olmalıdır. Ayrıca çocuğunuzu oyuncaklara boğmak yerine bir oyuncak ile farklı şekillerde veya uzun sürelerle nasıl oynayabileceğini keşfetmesine yardımcı olun.
Bir şey öğretmeye çalışmayın
Oyunda amacınız keyif almak olmalıdır. Çocuğunuz oyunun doğal akışında yeni bilgiler ve beceriler edinir. Çocuğunuzun ihtiyacı olan keyif aldığınızı ve eğlendiğinizi bilmektir. Aranızdaki ilişkiyi güçlendiren de aslında bu anlardır.
Teknoloji dozunu gözden geçirin
Teknolojinin sunduğu imkanlardan yararlanmak önemli ancak çocukların kendi iç dünyalarından uzaklaşacak derecede teknolojiye bağımlı olmaları yerine ihtiyaçları doğrultusunda teknolojiden faydalanmaları daha sağlıklıdır.
Çocuğun kendi başına kalmasını engelleyen, zihnini ve bedenini gereğinden fazla meşgul eden araçların çocuğun iç dünyasını fakirleştirdiğini; hayal kurma kapasitesini ve yaratıcılığını sınırladığını biliyoruz. Bu nedenle gün içindeki teknoloji kullanımını gözden geçirmeniz önemlidir.
