Genel inanışa göre çalışan annelerin çocuklarının diğer çocuklara göre sorunlu olduğu düşünülür. Ancak genel inanış gerçeği yansıtmıyor. Çalışan anneler çoğunlukla çocuklarının bakımına günde iki saatten daha az zaman harcayabiliyorlar ancak bununla birlikte kısıtlı zamanda daha fazla ilgilenerek bu yoksunluğu telafi edebiliyorlar. Özellikle aile üyelerinin hep birlikte olduğu akşam saatleri ve hafta sonları zamanlarının çok büyük bölümünü ortak faaliyetlerde geçirmeleri annenin çalışmasının olumsuz etkisini ortadan kaldırıyor. Birlikte geçirilen süre kısa ama nitelikli olabiliyor. Böylece anne evin ekonomisine katkıda bulunurken, çocuğu ve eşiyle de daha kaliteli zaman geçirebiliyor. İşte çalışan anne olmanın avantajları ve dezavantajları…
Çalışan anneler dikkat…
Annenin çalışmasının çocuğun kişilik gelişiminde de olumlu etki yaptığını söyleyebiliriz. Annenin çalışması, çocuğun kendi benliğini algılamasında da önemli bir etkiye sahiptir. Bu çocuklar “büyüyünce ne olacağım” sorusunu daha fazla düşünürler. Hedef belirleyip, bu yönde çaba gösterirler. Özellikle kız çocuğunda bu olumlu etkiler daha belirgindir. Buna bağlı olarak kariyer tutkusu gösterirler. Bunun yanı sıra çalışan annelerin işinde yaşadığı memnuniyetsizliğin, stresli ortamın ve olumsuz çalışma koşullarının aile içi ilişkilere yansıdığının göz ardı edilmemesi gerekir.
Kayın valide gelin kavgaları evlilikleri çıkmaza sokabiliyor
Ev dışında çalışan anneler, çocuklarıyla geçirdikleri sürenin kısa olması nedeniyle suçluluk duygusuna kapılabilirler ve bu durum bazı hataları beraberinde getirebilir. Bunun sonucunda annenin büyük bir özveri ile her istediğini yerine getirme yolunu seçmesi çocuğun şımarmasına neden olur. Ayrıca, parasal olanaklarının elverdiği ölçüde her gün eve dönüşte ona hediyeler almak da çocuğu maddi çıkarlara yöneltip, tatminsiz ve bencil bir birey haline getirebilir. Bazı durumlarda bu suçluluk duygusu o kadar ağır basar ki, anne, çocuğun tüm ihtiyaçlarını ve görevlerini üstüne alarak onun bağımlı bir kişilik geliştirmesine neden olabilir. Bazı durumlarda ise çocuğun gerekli disiplin ve otoriteden uzak kaldığı düşünülerek, baskıcı ve aşırı disipline dayalı bir sistem geliştirilebilir. Oysa ki anne-babadan beklenilen en uygun davranış, çocuğu ile sevgi, şefkat ve güven temeline dayanan iyi bir diyalog ve iletişimin kurulmasıdır.
