Türkiye’de aile mahkemelerinde alınan kopyala yapıştır kararlar var. Boşanmış tüm insanlara uysa da, uymasa da aynı kararı verip geçer aile hakimleri. 36 Beden elbisenin herkese uymasını bekleyen terzi misali karar verirler çünkü… Kürsünün arkasından bakınca sadece bir evrak ve klasördür görünen, ne tepinen filler ne ezilen çimenler umursanır…
Boşanmış babalar çocuklarını ne zaman gorebilir?
Özel sektörde çalışan pek çok kişi cumartesi günleri çalışır, bu nedenle çocuk ve baba arasında Cumartesi günü kişisel ilişki kurulması için karar verirseniz babanın evladını görmesi mümkün olamaz. Bir üyem, bu durumu mahkeme sürecinde bildirip evladını görebilmesi için Pazar günü için karar alınmasını talep ettiyse de gerekçeli karar cumartesi için verilmişti. İtiraz edilen bu karar temyiz sürecinden henüz dönmediğinden bir yılı aşkın süredir baba ve çocuk birbirlerini göremiyor. Baba da temyiz sürecinde dosyanın ayrıntılı incelenmesi ve çocuğun üstün yararını koruyan bir karar verilmesi için dua etmeye devam ediyor.
Yaz tatiline ne zaman çıkabilirsiniz?
Bir başka standart karar da Temmuz ayını kapsıyor. Pek çok baba gibi ben de evladımı 1 Temmuz sabahı teslim aldım. Yine birçok ebeveyn gibi icra marifetiyle haczederek. Dilerim zaman akıp giderken günlerin geçmemesi ay sonunun gelmemesi için dua etmek nasıl bir şeydir hiç öğrenmeyin siz. Dilerim ay sonunda evimi hayatımı dolduran yaşama sebebiniz evladınızın kollarınızdan ayrılıp gitmesinin vereceği acıyı hiç tatmayın.
Tüm çocuklar “analı babalı büyüsün”
Yaşadığım tecrübeler bir ebeveyn ve özellikle çocuk için en hayırlı duanın “Analı babalı büyüsün” olduğunu öğretti bana. Bu nedenledir ki tüm çocukların Hayırlı, Ömürlü, Sağlıklı ve Analı Babalı olmasını temenni ederim hep.
Uzun yıllardır aynı kurumda çalışmanın verdiği avantaj ile 3 hafta olan yıllık iznimi ciğerparem ile birlikte geçirebilmenin mutluluğunu yaşıyorum şu an. Farklı nedenlerle bu şansa sahip olamayan evladıyla zaman geçiremeyen pek çok dostum ve arkadaşım var bildiğim ve onların durumlarını bilince bu lüksümü paylaşmaktan utanıyorum. Sadece bir babanın ve çocuğun penceresinden nasıl görünüyor bu durum anlaşılması için yazıyorum. Bir haftasını evladımın arzusu üzerine çok sevdiği bir arkadaşı ile her şey dahil bir tatil organize ettik ilk hafta. İki Baba ve iki çocuk aynı odada kaldık. Ortada bir kadın olmayınca çevreden yönelen meraklı bakışlar her zamanki gibi oldu yine ama kimin umurunda. Bir 11 aydır beklediğimiz zamana, 11 ayın sultanı Temmuz’a evlatlarımıza kavuşmuşuz bir kere. Meraklı bakışların yerini tebrik ve takdire bırakıyor her sene. Bu durumu 7 yıldır her Temmuz yaşadığımdan hiç şaşırtmıyor artık beni. Toplumda baba para kazanır çocuk a ilgilenmez yada bakamaz algısı ve önyargısına inat yaşıyoruz biz. “Aslanlar gibi babalık yapan” binlerce babadan sadece biriyim.
Baba oğul ilişkisini kuvvetlendirecek etkinlikler
Baba oğul bağımızı kuvvetlendirmek ve kişisel gelişimine fayda sağlamak için bir süredir kamp hayatı yaşıyoruz şimdilerde oğlumla. 3 öğün yemeği kendim pişiriyor bulaşığımı yıkıyorum. Birlikte yiyip içip denize giriyoruz oğlumla. Dün oğlum iki tekerlekli olarak bisiklet sürmeyi öğrendi. Gündüzleri deniz yada havuza girmediğimiz zamanlarda kitap okuyup, top oynuyor uçurtma uçuruyor bisiklet sürüyoruz. Geceleri çadırımızda uyumadan önce benden masal dinlemeden uyumayan oğlum az sonra uyanır. Sabah kahvaltımızı hazırlamak için izninizi istiyorum.
Herkese tüm sevdikleriyle birlikte iyi tatiller dilerim.
