Doğumdan sonra… Doğumdan hemen sonra yeni anneleri etkileyen lohusa sendromu tedavi edilmediği takdirde sütünüzü kesebilir! İşte lohusa sendromu ve tedavisi hakkında her şey… Üzüntü, boşluk duygusu, kaygı, aşırı sinirlilik, ağlama krizleri, bebeği yeterince sevememe ya da bakamama kaygısıyla kendini gösteren lohusa sendromunun ilk gebeliklerde daha fazla görülebiliyor.
Birçok kadın, anne olduktan sonra bu ruh haline girebilir bu tamamen normal ve beklenen bir durumdur. Gelin şimdi Lohusa Sendromunun belirtilerini ve nasıl tedavi edilmesi gerektiğine bir bakalım…
Lohusa Sendromunun Belirtileri
Doğum depresyonu ya da lohusa depresyonu, doğumdan sonraki ilk 6 hafta içinde sinsice başlar ve birkaç ay içinde düzelir fakat önlem alınmazsa 1-2 yıla kadar da sürebilir.
Bu kişilerde çeşitli belirtiler görülür. Örneğin şiddetli hüzün ya da boşluk duygusu, psikomotor hareketlilikte artış, yerinde duramama, endişe, sinirlilik, sıkıntı, bunaltı, kendiliğinden ağlamalar ve panik atak, duygusal küntlük ya da duyarsızlık, aşırı yorgunluk, enerji eksikliği gibi bedensel yakınmalar ortaya çıkabilir.
Yeni role alışmak kolay olmuyor
Moral bozukluğu ve stres anne sütünün azalmasına hatta kesilmesine yol açabilir. Yeni bir bebekle baş başa kalmak, ona bakmak yeni doğum yapmış anneleri tedirgin eder. Hatta saplantılı bir şekilde tüm dikkatlerini yeni doğanın üzerine verirler. Bir yandan yeni rollerine adapte olmak kadını zorlarken diğer yandan bebeğin fizyolojik bakımını ve ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmak oldukça yıpratıcı olmaktadır.
Bu zor dönemde mutlaka eş ve aile desteği almakta fayda vardır.
Tedavisi mümkün…
Lohusa sendromunun kötü sonuçlar doğurmadan tedavi edilmesi gerektiğini de kaydeden Psikolog Seliyha Dolaşır, tedavi için yeni annenin mutlaka yardım alması gerektiğini belirtti. Dolaşır, sözlerini şöyle tamamladı:
Doğum hüznü durumu ortaya çıktığında istirahat ederek, bebek uyuduğunda uyuyarak, aile bireyleri ya da arkadaşlardan yardım alarak, her gün düzenli duş alıp giyinerek, dışarı çıkıp yürüyüş yaparak ve rahatlamak ihtiyacı duyulduğu zamanlarda çocuğu bir başkasına kısa süreli de olsa bırakarak rahatlamaya çalışılmalıdır.
