Çocuklarımız…
Hayatımızın en değerlileri…
Koşulsuz sevdiklerimiz…
Çocuğunuzla birlikteyken sadece onunla mıyız?
Yani AnLine mıyız? Yoksa bir elimizde cep telefonumuz varken, diğer elimizle çocuğumuza yemek mi yediriyoruz? Ya da monopoly oynarken bir an önce bitmesi için hile yapıyor, oynarken iki saat sonra arkadaşınıza giderken ne giyeceğinizi düşündüğünüz oluyor mu?
Ya da tatilde deniz kenarında arkadaşınızla sohbet edip, ısrarla sizden cevap bekleyen 5 yaşındaki çocuğunuza “Sus, sana hamburger söyleyeceğim şimdi” diyor musunuz?
Çocuğunuzun tek isteği ise sadece sizinle iletişim kurmaktı. Sürekli aynı soruyu sorup cevap alamaması ile ne hissettiğini bilmek ister miyiz?
Bir arkadaşım eşinin kendisiyle olduğu anda sadece kendisiyle olmasını istediğini cep telefonu ile konuşmadığı, sosyal medyada dolaşmadığı, TV izlenmediği anların olmadığı, sadece birlikte konuştukları anları özlediğini söyledi. Aynı arkadaşıma çocuğuyla birlikte geçirdiği vakitte kendisinin nasıl davrandığını sordum. Drama oyununa dâhil olduğu anları çocuğunun özleyebileceğini söylediğimde şaşırdı. Çünkü kendimiz için düşündüklerimizin çocuklar için farklı olmayacağını düşünemiyoruz.
Doğduğu andan itibaren çocukla ilgilenmede AnLine olmanın, yani sadece çocukla ilgilenmenin, sadece onunla olmanın anlamı büyük. Her akşam eve gelişini beklediği annesinin kapıyı açtığında bir elinde cep telefonu ile içeri girişi yine benimle ilgilenmeyecek mesajını alan tepkisini mi oluşturuyor? Anne ilgisini bekleyen çocuk yine cep telefonu ile eve giren anneyi görür görmez odasına gidiyor, kendi kendine oynamaya başlıyor. Ergenlik döneminde yaşayacağı problemlerin kaynağı bilinçaltında yerini buluyor.
2 yaşındaki kızları ve minik köpekleri olan bir çiftle tatilde tanıştım. 1 ay sonra yeni bir bebek aileye katılacakmış. Bu nedenle çocuklarını bir yaz okuluna göndermişler. Henüz bir ay olmamış. Tatilin son günü yarın okula gideceksin bilgisi verilince hiç ağlamayan çocuk ağlamaya başladı. Gitmeyeceğim okula diye bağırıyordu. Anne kızının kardeş gelmeden okula alışmasını istediğini, şimdi yaz okulu, sonra yuva dediğini duymuştu minik kız. Biz büyükler hala çocuk ne anlar diyebiliyoruz. Sorun annenin, kovasıyla kumda oynayan çocukla anda olmaması, AnLine olamaması, etrafındakilerle sohbet etmeyi tercih etmesinden kaynaklanıyordu.
Çocuklarımızın değerlerini ANline kalarak hissettirmek dileğiyle…
