Ayrılmaz üçlü: Anne+çocuk+meme
Göğüslerinizi bırakıp “sabaha kadar emsin çocuğum” dediğiniz zamanlar oldu mu sizin de? Annelik muhteşem bir duygu, emzirmek de müthiş bir duygu biliyorum. Anne sütünün değerini, kendinize hissettirdiği duyguyu çocuğunuz için ne kadar faydalı olduğunu anlatamayacağım size, hepimiz biliyoruz zaten bu bilgileri.
Memeyi bıraktırma süreci biz annelerin en zorlu süreçlerinden biri galiba. Herkes farklı bir yöntem tavsiye ediyor. En doğru olanını seçip uygulamak size kalmış. Ben de edindiğim tecrübe ile bir nebze size yardımcı olmak istedim.
Çocuklar sadece karnı aç olduğu için mi meme emmek istiyor?
Sabahlara kadar memeden ayrılmak istemeyen çocuğunuza memeyi nasıl bıraktırabilirsiniz? Emzirmeyin demiyorum dikkat ederseniz çünkü ben fark ettim ki, çocuk zamanla memeyi doymak için emmekten ziyade keyif yapmak için ya da alışkanlık nedeniyle emiyor. Anneyi özlediği için, diş çıkarma döneminde dişlerini rahatlatmak için ya da herhangi başka bir nedenle memeyi bir dakika bile olsa bırakmak istemiyor. Bir yandan şükrettim sütüm olduğu ve çocuğumu emzirebildiğim için, diğer yandan zaman zaman isyan ettim sabaha kadar emmek istediği için. Yatağın içinde oturup ağladığım zamanlar dahi oldu.
Çünkü çalışan bir anneydim
Evet çalışan bir anneydim. 3,5 aylık bebeğimi bırakıp işime geri dönmek zorunda kaldım. Bebeğim gerçekten usluydu. Gece pek uyanmazdı, belli bir zamandan sonra memeye bağlı hale gelene kadar beni hiç zorlamadı. Daha önceki yazımda da belirtmiştim. Tek tük kelimeler söylemeye başladıktan sonra beni gördüğünde “anne” yerine “meme” diyordu. Parkta, yolda, arabada, havuzda, restoranda… Canı istediği her yerde, ne zaman isterse o meme emilecekti başka şansım da yoktu. Çocuklar zaman ve mekan tanımıyor bazı konularda bilirsiniz. Dediğim dedik, çaldığım düdük misali.
“Yeter artık emdiği, bıraktır” diyenler çok oldu
Herkesin bir fikri vardır, yaşamışsınızdır eminim. Büyüklerimiz “tamam artık, yeter, bıraktır memeyi… “ gibi söylemlerde bulunurlar. Tabi ki duymazdan geldim bu serzenişleri. Doktorlar 2 yaşına kadar emzirilmesinden yana çünkü. Ancak anne sütü, daha doğrusu memesi (!) ek gıdaya geçişimizi oldukça zorlaştırdı. Hatta ek gıdayı reddetti oğlum. İlla meme emmek isterdi, bu nedenle onun için yaptığım her türlü yemeği reddetti. İlk zamanlar kucağımıza yatırıp ağzını zorla açıp oldukça sıvı halinde yaptığım çorbayı zorla içiriyorduk. Zorla da olsa süt dışında besinler alması beni mutlu ediyordu. Ta ki püskürtmeyi öğrenene kadar. Biraz katı gıdaları da dilini çıkarıp koluyla silene kadar. Kendince yöntemler geliştirdi zaman içerisinde çocuk aklıyla, galip de geliyordu zaten.
Ve memeyi bıraktırmaya karar verdim…
Yaklaşık 18 aylık olana kadar direndim. Artık işler iyice zorlamaya başlayınca doktorumuza da danışarak memeyi bıraktırmaya karar verdim. Zaten anne sütü ilk 6 aydan sonra çocuğumuz için gerekli vitaminlerin hepsini karşılamıyor, ilk 6 aydaki gibi besleyici olmuyormuş. Birçok yöntem söylendi, dedim ya herkesin bir fikri vardı. Ben ise nasıl bıraktırmam gerektiğine karar verememiştim. “Meme ucuna saç koy” diyenler de oldu, “siyah boya sür diyenler de. Benim istediğim sadece memeyi bıraktırmak değildi. Oğlumun psikolojisini hiçe sayıp onun anne memesini kötü hatırlamasını istemezdim elbette. O yüzden bayağı bir araştırdım. Ayrıca sağlıklı bir taktik de olmalıydı, neticede ağzının pis bir maddeyle temas dahi etmesini istemezdim. Hele saç, kıl, tüy ile temas etmesini hiç istemezdim. Duyduklarım ve okuduklarımdan en sağlıklı, en masum olan yöntemi uygulamaya karar verdim, tekrar belirteyim doktorumuzun da fikrini alarak.
Oğlum bir günde memeyi bıraktı
Evet sadece bir kerede bıraktı memeyi. Ne ağladı, ne nefret etti, ne de bir daha istedi memeyi. Çok basitmiş meğer: Elma sirkesi…
Ben elma sirkesi sürdüm meme ucuna anneler, aklınızda bulunsun. Doktora da danıştım, zararsız ve çok doğal bir yöntem ve oldukça da kolay oldu, hem benim hem de oğlum için. Nasıl mı?
Meme emmek istediğinde gittim sirke sürdüm mememe parmak ucuyla. Gel oğlum em dedim. Zaten kokuyu alınca biraz durakladı. Sonra tadına baktı. . Sadece tadına baktı diliyle gerçekten, emmek istemedi. Ama ne yaptı biliyor musunuz? Elimden tutup beni banyoya götürdü ve lavaboyu gösterip mememi temizlememi istedi beden diliyle. O an çok duygulandığımı itiraf ediyorum. Anne olmakla insan olmak arasında bocaladım. Anne yanım “biraz daha emsin çocuk” dedi, sadece insan olan yanım “sen de insansın ve çalışan bir annesin” dedi Çocuklar bazen bizi gerçekten şaşırtıyor zekalarıyla. Biz de onları şaşırtıyoruz ama, böyle küçük oyunlarla. Aynı gün iki ya da üç saat sonra tekrar meme istedi. Açtım emmesine izin verdim ama kendi elleriyle bluzumu kapattı ve sonrasında ilk bir hafta sadece geceleri “meme” dedi ama emmek istemedi. Memeyi bırakması 1 gün, meme fikrinden uzaklaşması da bir hafta sürdü.
Umarım meme bıraktırma süreciniz bizimki kadar kolay olur. Anne olmak böyle işte. Doğduğunda aman biberonla vermeyelim memeye alışsın deriz, zamanı geldiğinde de nasıl bıraktırırız derdine düşeriz. Başı sonu aynı kaderlerimiz.
NOT: Sizler yine de doktorunuza danışmadan duyduğunuz her yöntemi uygulamayın.
Sevgiyle kalın…
