Çoğu anne-baba çocukları için iyi bir gelecekten başka bir şey arzu etmezler. Ebeveynler çocuklarının sosyal davranış becerilerini desteklemek için her gün önemli katkılarda bulunmakta ve bu amaçlara ulaşılmalarına destek olmaktadır. Peki çocukla gelişim sürecinde nasıl bir iletişim kurmalı, ona nasıl davranmalıyız?
Çocuğunuza tatlı dille ve şefkatle yaklaşın
Çocuğa şefkatle yaklaşarak, ihtiyaçlarının farkında olup bunları günlük yaşamda uygun bir ölçüde dikkate alarak ve aynı zamanda gerekli sınırları da koyarak çocuğun gelişimini olumlu yönde etkilemiş olurlar fakat küçük çocuklarla bazen çok yoğun geçen günlük yaşamda çocuğa yaşına uygun bir şekilde yaklaşmak ve kontrolü kaybetmemek bazen kolay olmayabilir. Çocuk ve ebeveyn arasında yaşanan hiçbir anlaşmazlık aynı şekilde seyretmez. Bu nedenle, tartışmaların ve diğer zorlukların üstesinden gelerek olumlu bir çözüme ulaşmak için tek bir doğru strateji yoktur ve şiddet hiçbir zaman bir çözüm değildir. Çünkü çocuklar, kendilerine karşı tekrar tekrar sınır ihlalleri işlendiği ve geri çevirmelerle karşı karşıya kaldıkları zaman ebeveynlerinin aslında onlar için arzu ettikleri gibi, hayatı başarıyla sürdürebilecek olan, güçlü ve özgür iradeye sahip bir kişilik geliştiremezler.
Derin bir nefes alın ve sinirlerinize hakim olun
Çocuklar anne-babalarının sinirlerini bazen oldukça yıpratabilirler. Diş macunu tüpünü boşaltan, tuvalet kâğıdını etrafa saçan ebeveynlerinin telkinlerine inatçı bir şekilde direnen dik kafalı bir çocuğa tahammül etmek kolay değildir. Bunlara rağmen; çocuğa vurmak, omuzlarından tutup silkelemek, sağa sola itmek, tokat atmak veya saçlarından çekmek çocuğun kişisel haklarının ihlal edilmesi anlamına gelir ve bu davranışlar uzun vadede olumlu etki gösterecek çocuk yetiştirme yöntemlerinden olamaz. Bu tür uygulamalara maruz kalan çocuk, kendisine daha sonra yine şiddet uygulanabileceğinden korkarak bir daha yaramazlık yapmaktan çekinecek olsa da, bu davranışının neden rahatsız edici olduğunu ve başka türlü nasıl davranabileceğini öğrenmeyecektir. Kaldı ki, şiddet daha çok şiddet yaratır, çünkü çocuklar başkalarının davranışlarını gözlemleyerek öğrenirler. Fiziksel cezaların ya da şiddet içeren uygulamaların kabul gördüğünü ve anlaşmazlıkların çözümünde bir araç olarak işe yaradığını gören bir çocuk, büyük bir olasılıkla ileride başka insanlara ya da kendine karşı da saldırgan davranacaktır.
Çocuğunuza karşı saygılı bir iletişim dili benimseyin
Ebeveynlerin çocuklarıyla saygılı bir ses tonu ile konuşarak davranışını neden uygun görmediklerini ve kendisinden ne beklediklerini açıklamaları ise farklı bir etki yaratacaktır. Çocuklar kendilerinden istenilen şeylerin ne işe yaradığını anlamaya başlayıp kendi davranışlarının doğuracağı sonuçları kestirmeyi de öğrendiklerinde, birlikte yaşamanın kurallarına kendi istekleriyle uyacaklardır. Çocuğu davranışlarından doğacak olumsuz sonuçları önleme veya giderme çabalarına dâhil eden ebeveyn çocuğun öğrenme sürecini desteklemiş olur. Ayrıca çocuklar tekrar yoluyla da öğrenirler. Her zaman aynı kural ve sonuçların geçerli olduğunu tekrar tekrar görmeleri ve problemleri çözmek için daima şiddetsiz bir yola gidilebileceğini öğrenmeleri de gerekir. Aile içi çatışmaları bu şekilde çözmeye alıştırmak sabır gerektirecek olsa da, uzun vadede faydası mutlaka görülecektir.
